Weer terug naar Kuala Lumpur

20 augustus
Vandaag moeten we helaas weer afscheid nemen van heeft meest relaxte plekje van deze vakantie. Nog 2 nachten op het kleine eiland (Perhentian Kecil) en dan nog 2 nachten bij Eduard in KL voordat onze vakantie er weer opzit. Al met al is onze eerste Azië ervaring toch erg leuk geweest. Prima eten, lekker gedoken, mooie natuur, veel brommertjes, veel hoofddoeken, veel palmbomen, erg vriendelijke mensen en natuurlijk zijn we een ervaring rijker met links rijden in chaotisch verkeer. Wel is Maleisië voor onze begrippen een beetje rommelig en smoezelig. Het heeft de naam veel muggen te hebben, maar dat viel eigenlijk best wel erg mee. In Canada hebben we zeker meer last ervan gehad.
Al zitten we al 5 dagen in onze Lodge, het personeel blijft me verbazen. Vanaf 8 uur zit rustig te wachten op het ontbijt, de rest slaapt nog. Ik raak aan de praat met een Nederlands stel welke in Tilburg studeren en die eigenlijk niet weten wat ze moeten gaan doen deze vakantie. Borneo stond op het programma, maar daarheen is nu een gedeeltelijk negatief reisadvies aangezien er toeristen zijn ontvoerd. Ik heb er nog niets over gelezen, want internet was op dit eiland erg belabberd. Zo vergeet ik de tijd en vergeet ik dus om mijn ontbijt te bestellen. Ook komt het personeel, zoals gebruikelijk niet met het ontbijtbriefje naar mij toe. Anja komt om 9 uur uit bed en om 9.10 vraag ik om het ontbijt. Het antwoord is echter: "from 9, we are closed". De discussie ga ik maar niet aan en ik stap direct naar de chef. Uiteraard is het geen probleem om alsnog te ontbijten! Gelukkig is dit "probleem" ongeveer het grootste wat we ervaren deze vakantie, dus als we ons hier al over op moeten winden kan je nagaan hoe relaxed het hier is :).
Na afscheid te hebben genomen van Amir (een leuke 19 jarige jongen uit Johor) en Sebastien (onze duikleraar) stappen we op de watertaxi naar Kecil. Het eiland en ons nieuw onderkomen ligt op ongeveer 20 minuten varen. We hebben 2 nachten geboekt bij Maya Chalet. Het strandje hier is wat drukker en voller. Het Chalet ligt wel aan het strand, dus kijken we zo de zee op. Anja voelt zich niet helemaal lekker en blijft thuis als we naar de andere kant van het eiland lopen, naar Long Beach. Dit schijnt het mooiste strand hier te zijn met inderdaad prachtig blauw helder water en zandgrond. We blijven hier een uurtje en lopen dat terug naar Coral Bay aan de andere zijde van het eiland. Even chillen, internetten (internet werkt hier weer prima), eten (bij Ewans Place) en naar bed...........Er hangen muskieten netten, dus hopen dat we geen last van de muggen hebben. Thomas wil graag buiten in de hangmat slapen, dus zijn we benieuwd of dat bevalt.

21 augustus
(We zitten overigens te wachten op het vliegtuig in Kota Bahru als ik dit verhaal schrijf).
Deze morgen moeten we voor de eerste keer zelf weer eens voor ons ontbijt zorgen. We ontbijten bij Mama's Kitchen waar het er gisterenavond erg gezellig uitzag. Het ontbijt is prima met toast, fruit, sap en thee. Deze morgen huren we twee kano's en varen we langs de kust naar het noorden van het eiland. Het is al wat later en de zo'n brand behoorlijk. We stoppen op een mooi verlaten strand, snorkelen wat en kruipen onder de bomen in de schaduw. Al met al een "slecht leven" op deze manier. We zien weer prachtige vissen en mooi koraal. Het lijkt eentonig, maar een laatste week op deze manier doorbrengen bevalt prima. Rond de middag varen we rustig terug naar onze baai en chillen wat in een hangmat. Een beetje praten met alle backpackers die zich's middags verzamelen bij de receptie. Allen noemen de eigenaar "uncle". En zo gevraagd hij zich ook. De backpackers betalen RM20 Euro 5) per persoon en krijgen daarvoor ook nog thee, koffie, hete chocolade in de avond, ze mogen boterhammen delen die er liggen. Ik ben wel een beetje jaloers op ze. Een paar Duitsers zijn nu zo'n 9 maanden onderweg (India, Thailand, Australië, enz...), een Deens meisje ongeveer 3 maanden en een Nederlandse jongen 1 maand (en hij gaat in totaal 4 maanden weg). Gekkenhuis! Als je echter wat globale belangstelling toont hebben ze echter allemaal wel een verhaal. De Nederlandse jongen bijvoorbeeld heeft net 8 maanden bij Stichting De Hoop in Dordrecht gezeten en nu in zijn eentje 4 maanden op reis. Respect !! 's Avonds op ons balkon van ons huisje denk ik nog even na over deze eerste vakantie in Azië.

22 augustus.
Onze laatste ochtend op Kecil bestaat uit een laatste duik in het lekker warme tropische water. Vanavond vliegen we van Kota Bahru naar Kuala Lumpur. Rond 12 uur gaan we met de boot naar Kuala Besut. De boot die we deze keer hebben wordt wederom volgepropt met mensen en bagage, maar blijkt wel een stuk sneller te gaan dan de boot op de heenweg. Na een klein half uur zijn we al weer in Besut (waar we op de heenweg ruim een uur over deden). Een taxi chauffeur die op een vrachtje wacht schiet ons al snel aan en binnen "no time" zitten we in de taxi. De man is erg aardig en lacht en praat erg veel. Onderweg moet hij nog even stoppen om te tanken. Wegmaken er dankbaar gebruik van om wat te drinken en ijs te halen bij de Shell. Voor de chauffeur nemen we een water mee wat hij erg waardeert. Onderweg zien we het vertrouwde landschap weer waar we zelf ook 2 weken doorheen zijn gereden. Veel kleine kraampjes onderweg, brommers met 3 personen erop. Veel Moskeeën en mannen die naar de moskee gaan. Rond 2 uur komen we aan op het vliegveld. We eten bij de KFC en daar gaat Kees zijn handen wassen in de WC naast de balie (je kent het wel). Als ik de WC binnenkom (met het mannetjes teken natuurlijk!) denk ik al: lekker schoon hier! Iedereen doet zijn schoenen uit! Vreemd! (Ik voel nog steeds geen nattigheid!). Ik loop verder en loop over vloerbedekking (in een WC?) een ruimte binnen klaar om de rits van mijn broek te openen. In deze ruimte zitten een paar mannen geknield op de grond!? Dit is helemaal geen WC, maar een gebedsruimte! Een beetje beschaamd loop ik snel terug waar een paar andere moslim mannen mij de "echte" WC wijzen.
Vanavond vliegen we naar KL met Air Asia waar we nog twee nachten bij vrienden verblijven. Dat zal wel lekker luxe zijn, ten opzichte van wat we de laatste weken gewend zijn, verwacht ik. Eduard woont namelijk in een prachtige villa met zwembad op een mooi resort. Enkele huizen naast hem woont de Minister van .....
(Weet ik veel...!). Dus bewaking is hier voldoende. De gemiddelde auto die hier staat is Mercedes (terwijl we er daarvan in heel Maleisië in 3 weken tijd) er maximaal 10 van gezien hebben, en hIer van waren er nog 2 van Eduard zelf :) !
Al met al nog twee korte dagen, wat rusten, Petronas Towers bekijken en nix doen!